Stijn (M35) pakt individueel het zilver en goud met het Belgische M35 team
een verslag door Stijn Fincioen
Monte Gordo – Op zondag 22 mei om 8u30 ’s morgens stond ik in het Portugese Monte Gordo aan de start van het Europees kampioenschap halve marathon voor masters. Ook al was het nog vroeg, de temperatuur was al aan de hoge kant (+ 25°C) en er stond ook nog een strakke wind. In de categorie M35 (atleten tussen 35 en 40 jaar) waren we met vier Belgen. We deden dus ook mee in het landenklassement. De eindtijd van de eerste drie atleten per land was hiervoor belangrijk.
Chaos bij de start
Aan de start had men hekkens gezet en met een aantal atleten wilden we nog achter de hekkens plaatsnemen, maar dat ging niet zo gemakkelijk. De andere atleten wilden niet echt achteruit en men dreigde ons te diskwalificeren. Het lukte ons uiteindelijk toch. Ik stond op de 2de rij, maar voelde mij als een sardientje in een blik. Een startbox voor de snelste atleten zou toch beter geweest zijn.
Wedstrijd hard gemaakt van bij het begin
Ik was gelukkig goed weg na het startschot. Ik liet me de eerste 500m gewoon meedrijven, maar dan besloot ik een versnelling te plaatsen om te zien wie er zou meegaan. Ik liep meteen alleen op kop met een kleine voorsprong op een omvangrijke kopgroep met daarin ook de Belgen Alexander Diaz Rodriguez en Dieter Brouckaert.
9km solo
Ik bleef het tempo hoog houden. Na iets meer dan 4km volgde een ronde op de piste. Daar kon ik mijn voorsprong wat inschatten. Ik had ongeveer 75m op een achtervolgende groep van zo’n 10 atleten. Daarbij zat ook de Portugese favoriet Jorge Varela. Hij won op vrijdagavond al de Europese titel op de 10km. Hij rekende toen in de laatste 3km af met Alexander Diaz Rodriguez. Afgelopen winter liep Varela nog een 10km onder de 30’, geen ‘pannenkoek’ dus.
Spannend duel met de Portugees Varela
Na zo’n 6km plaatste Varela een versnelling vanuit de achtervolgende groep. Hij probeerde mij bij te benen en dat lukte hem uiteindelijk ook na zo’n 9km. In plaats van zich wat achter mij te zetten plaatste hij een versnelling. Ik liep het gaatje vrijwel meteen dicht. Vanaf dan plaatsten we om beurten een versnelling. Telkens viel er een gaatje, maar de ander kon telkens terug aansluiten. Na 16km was de versnelling van de Portugees met Afrikaanse roots iets steviger en ik moest wat meer meters prijsgeven. Toch kon ik terugkomen. Niet veel later volgde mijn zoveelste poging om hem eraf te lopen, maar tevergeefs.
Individueel ‘Vice Europees kampioen’
Na 18km brak bij mij de veer en ik had deze keer geen antwoord meer in huis op een versnelling van Varela. Tijdens de laatste 2km was het wel nog goed afzien en zo liep ik tevreden als 2de door de finish na 1u07’40”. Ik strandde op amper 14 seconden van winnaar Varela. Alexander Diaz Rodriguez maakte als 3de het M35 podium compleet. Hij klokte af na 1u08’46”. Snelle tijden waren niet mogelijk door de warmte en ook de omloop liet geen snelle tijden toe.
‘Europees kampioen’ met het Belgische M35 team
Met het Belgische M35 team (mezelf, Alexander Diaz Rodriguez en Davy Acke) veroverden we ook nog het goud in het landenklassement. We haalden het voor Spanje en gastland Portugal. Op het podium was het toch genieten. Mijn eerste internationaal kampioenschap bij de masters was alvast een meevaller en het smaakt naar meer. Ik kijk nu al uit naar het EK van volgend jaar in het Deense Aarhus. Wellicht neem ik in 2017 ook deel aan het EK marathon voor masters in het Poolse Wroclaw.